Wiecie dlaczego lubię święta? Bo w ten jedyny dzień w roku, wszyscy mają dla siebie czas. Nie usłyszę wtedy: "Jestem zajęta/y. Daj mi święty spokój. Zajmij się czymś wreszcie!" i tak dalej.
Po świętach wszystko wraca do normy. A ludzie znowu zakładają obce mi maski.
Chciałam napisać coś mądrego. Coś co w pełni oddawałoby moje uczucia... obecnie. Ale widocznie nie potrafie. Zawsze miałam pewne opory, żeby mówić wszystko to, co mi w duszy gra. Tak szczerze, dobitnie szczerze. Zawsze gryzłam się w język i z kamienną twarzą odchodziłam po prostu, a potem byłam na siebie wściekła. Słusznie wsciekła. Od tego czasu nie za wiele się zmieniło. Może to dobrze. Choć bardziej źle. Zdecydowanie źle.
Źle?
'Widocznie anioł musiał już ułożyć palce na złotych wentylach...'
jest za cicho.
a w szafie jest potwór.
a miś zdaje się robić do mnie miny.
coś jest pod łóżkiem.
boję się...
gdy jestem sama.
gdy zdołasz kiedykolwiek usłyszeć ciszę, rzuć wszystko i wsłuchaj się w nią. usiądź sobie w wygodnym fotelu, zamknij oczy. choc przez chwile przestan byc niewolnikiem czasu. choc przez chwile o niczym nie mysl. po prostu.. słuchaj.
co czujesz?
Wiecie, że Starożytni Grecy przyjmowali, że Tęcza to uśmiech bogini Iris?
Dawniej Tęczę uzanowano jako znak niebios.
A dzisiaj.. Ona nic dla nikogo nie znaczy.