blackrainbow

Robię porządki. Znajduję stare fotografie sprzed kilku lat, ale też te sprzed kilku miesięcy. Wyglądają z nich twarze znane mi, potrafię powiedzieć kim są; czasami tylko mam problem z podaniem nazwiska.
Oni nie pamiętają. Nie pamiętają mnie. Jednych już nie ma, drugich wywiało, trzecich...
Składając te uwiecznione fragmenty moich wspomnień, łzy cisną się do oczu. Bo jednak jestem świadoma tego, że tak jest lepiej.
*
Chyba czas na małą przerwę.

'Dlaczego nie mówimy o tym, co nas boli otwarcie,
budowa ściany wokół siebie - marna sztuka.
Wrażliwe słowo, czuły dotyk - wystarczy.
Czasami tylko tego pragnę, tego szukam.'