nie tak..

Płakałam przez sen. Podobno aż zanosiłam się od płaczu. Tak opowiadała mi mama, która przyszła zobaczyć do pokoju co się ze mną dzieje.  A ja za nic nie mogę sobie przypomnieć co mi się śniło. Cholera jasna. Im bardziej próbuje cokolwiek sobie przypomnieć.. pustka. Nic tylko wspomnienie tego nagłego obudzenia, zerwania się z łóżka w panicznym strachu. Nie zasnęłam potem. Być może troche ze strachu, a może.. nie wiem. Nigdy więcej..

*

Kocham słuchac Stinga. Jego muzyka to coś pięknego.